3 vragen die je verder helpen
🌿 Wat als je niet hoeft te graven in wat niet lukt?
Er kunnen van die momenten zijn waarop je het gevoel hebt vast te zitten, het niet goed genoeg te doen. In je werk, in jezelf, of in de samenwerking met anderen. De automatische neiging is vaak: analyseren, uitpluizen, oorzaak zoeken. Waar komt dit vandaan? Wat heb ik fout gedaan? Wat moet ik oplossen?
Die neiging is begrijpelijk én helpend – tot op zekere hoogte. Maar soms draait het je vast. Je komt steeds weer uit bij hetzelfde punt, terwijl je juist verder wilt. Je kunt dan ook kijken naar wat al wel werkt
In mijn praktijk voor supervisie werk ik, naar de klassiek probleemgerichte supervisie, daarom graag ook met een andere invalshoek: die van positieve supervisie.
✨ Oplossingsgericht kijken: een andere ingang
In plaats van uitgebreid stilstaan bij wat er niet goed gaat, richt positieve supervisie zich op wat wél werkt, waar je kracht zit en welke kleine stappen je vooruit kunnen helpen. Het is een benadering die niet kijkt naar het probleem, maar bouwt op wat er al is.
Je hoeft niet eerst “je hele rugzak uit te pakken” om in beweging te komen. Je mag ook beginnen met drie eenvoudige vragen:
🟡 1. Wat gaat er al goed?
Waar ben je tevreden over in deze situatie?
Welke dingen lopen eigenlijk al best oké, al zie je ze niet altijd meteen?
Door stil te staan bij wat goed gaat, versterk je je zelfvertrouwen én je beoordelingsvermogen. Het helpt je om minder vanuit tekort en meer vanuit kracht te kijken.
🔵 2. Wat wil je behouden?
In een tijd waarin alles anders lijkt te moeten, is het waardevol om ook te vragen:
Wat wil ik juist nÃet veranderen?
Wat werkt voor jou, wat wil je vasthouden, beschermen of opnieuw benadrukken?
🟢 3. Wat is de kleinste stap vooruit?
Verandering hoeft niet groot of drastisch te zijn. Eén klein stapje – een andere toon in een gesprek, een keuze voor rust, een grens die je wél uitspreekt – kan het verschil maken.
Wat kun je morgen anders doen?
🌱 Supervisie mag licht zijn
In supervisie hoef je niet altijd diep te graven. Soms ontstaat er juist ruimte als je kijkt naar wat er wél is. Naar je kwaliteiten, successen, verlangens, keuzes. Positieve supervisie is geen oppervlakkige feel-good aanpak – het is een uitnodiging om je krachtbronnen serieus te nemen.
📩 Wil jij ook meer ruimte om te groeien op jouw manier?
Ik werk met vaktherapeuten, professioneel begeleiders en hulpverleners die willen reflecteren op hun werk én zichzelf. In supervisie staan we stil bij wat jou beweegt en waar jij invloed op hebt.
💬 Stuur me gerust een berichtje als je benieuwd bent of dit bij je past. Je bent welkom.